Rond half elf ’s avonds wordt in de binnentuin van een Amsterdams huis een man opgepakt. Hij heeft een doorgeladen pistool bij zich. De man blijkt de tbs’er te zijn die zich een week eerder aan het toezicht van zijn begeleider onttrok op Utrecht Centraal.

Eerder die dag, rond één uur ’s middags, merkt een visser een motorboot op die stuurloos meedeint op de kleine golven van het Noordhollandsch Kanaal. Aan boord bevindt zich het levenloze lichaam van de 73-jarige Amsterdammer Appie Luchies. Vermoord door de tbs’er, Wilhelm Schippers, die zich inmiddels op het politiebureau bevindt.

De volgende dag informeert Justitieminister Piet Hein Donner de Tweede Kamer over de situatie. Joost Eerdmans (LPF) vindt dat de minister moet aftreden. Hoe had die tbs’er zomaar over Utrecht Centraal kunnen zwerven?

Maar de minister wil hier niets van weten en geeft in een persconferentie aan dat hij voor het tbs-systeem instaat en de risico’s nu eenmaal onvermijdelijk zijn.

De gevolgen van een spoeddebat

Een dag later vindt er toch een spoeddebat plaats. Hoewel de minister mag blijven, worden verloven tijdelijk ingetrokken, moeten ontsnappingen voortaan eerder via opsporingsberichten bekend worden gemaakt en moet er een landelijk meldpunt komen voor ontsnapte tbs’ers.
Daarnaast wordt er, door de commissie-Visser, een parlementair onderzoek gestart naar het tbs-systeem omdat ‘het tbs-stelsel in zijn huidige vorm onvoldoende in staat is de maatschappij te beschermen.’

Geen van die maatregelen zal de maatschappij veiliger of tbs beter maken. Verloven intrekken van mensen die op dat moment niets fout hebben gedaan, leidt niet alleen tot minder vertrouwen in het tbs-systeem, maar ook tot vertraging in de tbs-behandeling.

…

Lees het artikel verder op De Correspondent